اگر روزی به تفریح رفتید و مثلا اطراف باغی در هوای مطبوع بهاری در حال قدم زدن بودید و ناگهان سگی با عصبانیت به شما نگاه کرد و سرتان داد زد، اگر ترسیدید و پابه فرار گذاشتید مطمئن باشید شما را دنبال خواهد کرد و بنده بعید می دانم سرعت شما از او بیشتر باشد! اما اگر ایستادید و محکم سرش داد زدید و خم شدید برای برداشتن سنگ معمولا پا به فرار خواهد گذاشت؛ مگر اینکه مثل داعش هار باشد که چاره ای جز مبارزه مسلحانه ندارید!

متاسفانه در چهار سال اخیر دولت جناب روحانی به جای اینکه محکم بایستد تا دشمن پا به فرار گذارد، هرچه دشمن تو سری زد، سرش را پایینتر آورد و گفت یکی دیگر هم بزن! آنوقت با قلدری بر سر ملت منت می گذارد که ما سایه جنگ را از کشور برداشتیم!! شما سایه جنگ را برداشتید یا رزمندگانی که فرسنگ ها دورتر از خانه و خانواده، تروریست های هار را به اعقاب پلیدشان ملحق کردند؟! و الا اگر به شما بود که مملکت را تحویل دشمن داده بودید.

اما با وجود این جان فشانی ها، ترس دولت از دشمن که در مواقع مختلف و کلمات مختلفی از سوی برخی مسئولات! بیان شد که به عنوان نمونه می توان به بیان کلمه خزانه خالی در کوران مذاکرات، و اینکه آمریکا می تواند با فشردن یک دکمه ما را نابود کند و ... اشاره کرد، کار خود را کرد و تاثیرات تاسفباری داشت که به چند مورد اشاره می کنیم:

1 . قبول تحقیر و ذلت در روابط خارجی که بارها در عدم رعایت آداب دیپلماتیک از سوی مسئولان غربی ظاهر شد و مسئولات ترسو برخورد مناسب نکردند و باز آن ذلت ها تکرار شد.

2 . ماجرای کشتی نجات که از عواقب آن پرروتر شدن سعودی ها بود و کار به جایی کشید که امروز هر ده دقیقه یک کودک زیر پنج سال در یمن بخاطر گرسنگی جان می دهد.

3 . برخورد ذلیلانه با ماجرای منا که پانصد نفر از زائران ایرانی و چند هزار نفر از مسلمین بخاطر بی کفایتی سعودی ها در آن جان دادند.

4 . امضاء قرارداد با کشوری که در خلیج فارس برای حمله به ایران تمرین نظامی می کند.

و موارد متعدد دیگر که در این دولت را به جای تدبیر باید تحقیر نامید.

ریشه این ترس را البته می توان در عدم باور کامل قیامت، دنیازدگی، عدم درک معنای صحیح مرگ و ... جستجوکرد. این ترس تا جایی پیش رفت که رهبر فرزانه فرمودند: «اگر کسی می خواهد از دشمن بترسد، بترسد اما به جای مردم نترسد».

امیدواریم در این انتخابات مردم به ترسوها رای ندهند و فردی شجاع را به ریاست جمهوری برگزینند.