با ظهور انقلاب اسلامی، اعراب حوس باز خلیج که در نفت غوطه ور بودند احساس خطر کردند. دست در دست سرور جنایتکارشان به هر نحو توانستند با جمهوری اسلامی به مقابله برخاستند. این مساله پس از گذشت بیش از سی سال از انقلاب و خصوصا با توجه به پیشرفت های فکری انقلاب در میان مردم منطقه، تلاش آنها را مضاعف ساخت و دلارهار کثیف، بناهای حوزه های علمیه وهابی را در نقاط مختلف دنیای اسلام، بنا کرد و روز به روز به اسم ترویج اسلام، مذهبی را که در طول تاریخ در میان مذاهب اهل سنت کمرنگترین و کم طرفدارترین بوده و همیشه بخاطر تندروی هایش مورد نفرت، به برکت نا مبارک پول و تبلیغات رواج داد.

سوریه را به بهانه ترویج اسلام به این روز انداختند و متاسفانه سوری ها به جای اینکه به هشدارهای جمهوری اسلامی گوش دهند، به مشاوره سعودی ها تن دادند و اگر نبود کمک ها ما، بشار هم وضعیت مرسی یا بدتر را داشت.

در اینجا البته لازم است یک هشدار به خودمان و به مسئولینمان داده شود در مورد ترویج گسترده این فرقه در کشور و خصوصا در مناطق مرزی و حتی مشهد! طلاب مشهدی کجای مجلس نشسته اند؟!

با وجود تمام این ولخرجی شیوخ بی عقل خلیج در بحث فرهنگ! باید توجه داشت که آنچه آنها ترویج می کنند که دارای خشکی رای و عدم معقولیت است، با آنچه جمهوری اسلامی ترویج می کند که به طور کلی در بسیاری از موارد با دنیای امروز قابل ارتباط و سازگاری است دو نگاه بسیار متفاوت است. این خشکی و لطافت، در آینده به لطف حضرت حق که جای حق نشسته باعث خواهد شد حرکت ملایم و پیوسته فکری جمهوری اسلامی در میان ملت های منطقه اثر خود را بگذارد و فواره وهابیت که نه به پشتوانه تفکر، که به مدد دلارهای باد آورده، بی جهت باد شده، سرنگون گردد. چرا که رهرو آن است که آهست و پیوست رود. این مساله اگرچه نیاز به صبر دارد، اما سوخت و سوز نخواهد داشت.

 اگر به حرکت فرهنگی ائمه شیعه توجه کنیم، قطعی بودن این مساله برایمان روشنتر خواهد شد. زمان تشییع جنازه حضرت زهرا سلام الله علیها، ظاهرا تعداد انگشت شماری پیرو حضرت امیر محسوب می شدند. اما نتیجه فعالیت فرهنگی ائمه، کار را به جایی رساند که در زمان امام رضا (ع)، مامون در دربار خودش هم از وجود علوی ها ترس داشت!

به امید سربلندی روز افزون ملت ایران و نظامشان و شادی روح امام و شهدا