در اروپا خانه هایی که فقط از بیماران پرستاری شود،‌ تا اول قرن 12 میلادی وجود نداشت و با جنگهای صلیبی بود که به تقلید از مسلمانان،‌در اروپا هم بیمارستان دائر شد.

بهترین بیمارستان های اروپا در آن زمان اینگونه بود:

«روی زمین آجر فرش علف خشک پهن کرده و روی آن علفها بیماران تنگ هم خوابیده بودند... پای یکی کنار سر دیگری،‌بچه ها کنار پیرها بلکه حتی زن و مرد مخلوط، افراد دارای بیماری مسری در کنار بیماران با نقاهت جزئی به هم چسبیده بودند، زنی در حال زایمان و بچه ای در پیچ و تاب مرگ در کنار هم ناله می کردند ... غذا به اندازه کافی نمی دادند و گاهی بیماری یک روز گرسنه بود و روز بعد شاید می توانسبخاطر غذایی که مردم خیر خواه آورده بودند آنقدر بخورد که رو به اغما رود ... تمام ساختمان پر از مگس بود و هوا به قدری متعفن بود که پرستاران جرات داخل شدن نداشتند و جسد مرده ها معمولا 24 ساعت روی زمین می ماند... .»

در همین زمان بیمارستان ها در شهرهای اسلامی اینگونه بودند:

«هرگاه شخص ار بیمارستان مرخص می شد یک دست لباس نو و پنج سکه طلا می گرفت تا بلافاصله بعد از بیماری مجبور نباشد کار کند. دارای بخش های پلی کلنیک، ارتوپدی و جراحی و ... به صورت مجزا بود. ابتدا بیمار در بخش پلی کلنیک توسط طبیبان معاون و محصلین طب مورد آزمایش قرار می گرفت.بخش مردانه و زنانه مجزا بود و پس از آزمایش اولیه در صورتی که لازم بود بیمار بستری شود اسمش را می نوشتند و یک پرستار بیمار را راهنمایی می کرد و بیمار را شستشو کرده و لباس بیمارستان به تن او می کرد. در بیمارستان،‌کتابخانه و سالن تدریس وجود داشت که توسط رئیس بیمارستان تدریس صورت می گرفت.رختخواب های نرم و ملافه هایی با پارچه های سفید دمشقی و بالاپوش های کرکی و ظریف مثل مخمل. در هر اتاقی لوله کشی آب و همه اتاق ها دارای بخاری بود. تقریبا هر روزه غدا از گوشت پرنده یا گوسفند داده می شد البته به آنهایی که معده شان تحمل چنین غذاهایی را داشت. کنار بیمارستان داروخانه وجود داشت و بیمارانی که نیاز به بستریشان نبود داروهایشان را از آنجا تهیه می کردند.»

منبع: فرهنگ اسلام در اروپا. خانم دکتر زیگرید هونکه(مسیحی). ترجمه مرتضی رهبانی.

آنچه در اینجا می خواهم عرض کنم این است که زمانی اروپایی ها پای درس دانشمندان ما زانو زدند و علم آموختند و حال نوبت ما است که این کار را انجام دهیم و ملتی که بیش از یک بار تمدن ساخته باشد باز هم می تواند تمدن ساز شود.

هرچه از فاجعه منا می گذرد و ابعاد بیشتری از این مساله روشن می شود، ذهن انسان به سمت عمدی بودن این ماجرا متمایل می شود. نکته ای که این عمدی بودن را حساس تر می کند و خبر از یک برنامه ریزی می دهد، همزمان شدن این فاجعه، با تلاش صهیونیست ها برای تخریب قبله اول مسلمین است.

سعودی ها که در تشکیل اسرائیل و ادامه حیاتش سنگ تمام گذاشته اند، امروز هم برای اینکه تجارتشان از قبله دوم مسلمین خدشه دار نشود، به تخریب قبله اول کمک شایانی نموده اند و اذهان جهان اسلام را با این فاجعه، از فاجعه ای که به دست صهیونیست ها در حال رخ دادن است منحرف ساخته اند.

نتیجه اینکه آل سعود نابود شود، اسرائیل و داعش و ... همه نابود خواهند شد. چرا که آل سعود، مادر فاحشه همه تروریست های منطقه است! البته اسرائیل فرزند خوانده اش می باشد!

این قاعده که اگر عزت کسی را خدشه دار کنی می توانی، هر بلایی بر سرش آوری؛ قاعده ای خدشه ناپذیر است. آن روز که ما از اشتباه بزرگ دولت در جریان کشتی نجات گفتیم و گفتند، این روز را می شد پیشبینی کرد که هرچه مسئولین کشور تقاضای مجوز برای کمک به مجروحین و شناسایی اجساد را مطرح کنند سعودی ها به ایشان محل نگذارند. اگر در آن زمان کشتی را نمی فرستادند و اگر می فرستاندن به هر قیمت، محاصره یمن را می شکستند و توی دهن سعودی ها می زندن امروز سعودی های سوسمار خور به خود جرات نمی دادند که به ملت عزتمند ایران توهین کنند. اما وقتی آنجا عزت ملت در مقابل سعودی ها خورد شد، این می شود نتیجه که می بینیم پس از گذشت چند روز از این فاجعه هنوز بیش از سیصد نفر از زائران ایرانی مفقود می باشند و هرچه مسئولین ایرانی برای اطلاع یافتن از وضعیت ایشان تلاش می کنند، سعودی ها بیشتر کارشکنی می کنند.

همین مساله در مورد عدم پاسخگویی به یاوه سرایی آمریکایی ها، عدم تذکر مناسب به دهن کجی میهمانان فضول به قوانین جمهوری اسلامی ایران، و سایر اقدامات موهن دشمن وجود دارد که آقایان با وجود تاکید رهبری بر پاسخگویی صریح، به جای پوشاندن جامه عمل به این تاکید رهبر، به توجیهات خود ادامه می دهند و در موارد بسیار اندک کمی محکمتر سخن می گویند.

نتیجه رفتارتان با سعودی ها را دیدید. نتیجه این عملکرد با غربی ها هم اگرچه دیده اید اما واضحترش را خواهید دید.البته اگر چشم بر واقعیت نبندید.

یادم نمی رود قبل از انتخابات ریاست جمهوری اخیر، یکی از اساتید دانشگاه در کلاس در حال دفاع از جریانی بود که امروز در راس قدرت اند و مثال می زد که مشکل سوریه را می توان حل کرد اینگونه که رابطه آقای هاشمی با سعودی ها خوب است و ایشان به شاه عربستان می گوید: «عبد الله جون، بکش بیرون» و سعودی ها هم سوریه را از تروریست هایشان تخلیه می کنند!