ارسطو دموکراسی را شکل فاسد حکومت می دانسته و معتقد بوده که اکثریت مورد ادعای دموکراسی، یک مقوله عددی است نه ارزشی و افق برنامه ها بیشتر تحت تاثیر خواستهای زودگذر مردم قرار می گیردو در نتیجه مصالح تاریخی جامعه لحاظ نمی شود.

اگر دقت کرده باشید، در تبلیغات انتخاباتی این دوره ، بیشتر بحث ها حول محور اقتصاد می چرخد. می گویند ما برنامه داریم و می توانیم اقتصاد را در صد روز یا شش ماه یا... به فلان جا برسانیم.

اما ندیده ام کسی بگوید برنامه دارم که مشکل طلاق را چگونه حل کنم.

ندیده ام کسی بگوید مشکل بد حجابی را چگونه حل می کنم.

ندیده ام کسی بگوید مشکل نبودن فرهنگ عمومی جامعه از دوبله پارک کردن گرفته تا ارزش قائل نشدن برای دیگران و تعرض به حقوق و اموال دیگران(مگر جایی که مثلا دوربین باشد!!) را چگونه حل می کنم.

مجلسمان هم که تقریبا همه بودجه های فرهنگی و پژوهشی مملکت را در بودجه جدید قطع کرد. حالا نمی شد امسال پل ساخته نشود، اما به فرهنگ اهمیت داده شود؟!!

همه می گویند انقلاب سال 57 یک انقلاب فرهنگی بود.

اما اینکه از این انقلاب چه مقدارش باقی مانده است قضاوتش با شما.