دولت روحانی با شعار تدبیر روی کار آمد. اما متاسفانه با رویکرد ذلیلانه ای که در پیش گرفت و به هیچ عنوان شایسته ملت ایران نیست، در مسائل مختلفی تحقیر را به خورد ملت داد.

یکی از این مسائل، شکست در مقابل حملات دیپلماتیک نظامی آمریکایی ها بود. وقتی رئیس جمهور آمریکا ایران را تهدید نظامی می کند، این وظیفه رئیس جمهور ما است که به آن پاسخ دهد. اما متاسفانه مسئولین دولتی ما (حتی رده های پایینتر از رئیس جمهور) آنقدر سکوت می کنند یا حتی گاها تهدید های آنها را توجیه می کنند که رهبر مجبور به پاسخ دادن به آنها می شود (و بعد هم خواهند گفت رهبری نگذاشت توافقات به نتیجه برسد!). اگرچه گاهی خانم افخم ملوسانه در پاسخ آنها سخنانی می گوید که نمیگفت بهتر بود!

آنها می خواهند عزت و شخصیت ملت ما را خورد کنند و متاسفانه مسئولین دولتی ما یا متوجه نیستند و یا اینکه خود را به بی توجهی زده اند.

مساله دیگر، ماجرای تاسف بار کشتی نجات بود که از یک سو آنرا تجهیز به خبرنگار و فعال حقوق بشری کردند و ادعا نمودند محاصره یمن را می شکنند و از سوی دیگر محموله را در جیبوتی تخلیه نمودند. در این رابطه ذکر چند نکته خالی از فایده نیست:

1 . یکی از مقاصد مهمی که از مساله کشتی نجات انتظار می رفت، شکست هیمنه پوشالی سعودی ها بود که با پول نفت سعی در ایجاد آن در منطقه دارند که ماجرای کشتی نجات، هیمنه آنها را تایید کرد!

2 . قرار بود کشتی بازرسی نشود. اما بازرسی که شد هیچ، حتی محموله نیز به سازمان ملل(بخوانید دول) تحویل داده شد.

3 . برخورد ناشایستی که در جیبوتی با ساکنان کشتی از سوی مقامات جیبوتی که یک کشور از رده خارج محوسب می شود کمتر از ماجرای جده نبود!

4 از اینها تاسف بارتر، برخورد ناشایست دستگاه دیپلماسی کشور اعم از عدم حمایت این دستگاه از کشتی و همچنین برخورد بد سفیر ایران در جیبوتی با ساکنان کشتی می باشد.

به هر حال اگر قرار باشد دولت تدبیر، راه تحقیر را ادامه دهد، نه مذاکرات به نتیجه خواهد رسید و به لطف خدا نه در انتخابات بعد رای خواهد آورد!