از دیروز(92/7/16) که کلامی از آقای ظریف از جلسه ای که با نمایندگان داشته اند منتشر شده است، بحث های زیادی را در میان طیف های مختلف به دنبال داشته است. ظاهرا ایشان کلامی به این مضمون داشته اند که:«منظور رهبری از مسائل نابجا در سفر نیویورک، به نظر ما یکی ماجرای تلفن آقای روحانی بوده است و دیگری طولانی شدن جلسه بنده با جان کری».

اینکه آقای ظریف، در جلسه ای که با نمایندگان داشتند در مورد نابجا بودن پاسخ به تلفن اوباما و طولانی شدن جلسه ایشان با جان کری، صحبت کرده اند، بحثی نیست و روشن است که چنین مساله ای اتفاق افتاده است.

اما سه مساله را در اینجا می خواهم مورد توجه قراردهم:

مساله اول اینکه اصل حرف آقای ظریف، را باید در بستر کل جلسه دید؛ نه اینکه فقط قسمتی از جلسه را مورد توجه قرار داد. اما اینکه توجه قسمی به کلام ایشان، آیا کوتاهی از روزنامه کیهان بوده است یا اینکه همان نمایندگانی که در اصل خبر رسانی و عدم رعایت محرمانه بودن، کاری غیر اخلاقی انجام داده اند، ‌ممکن است همانها هم به روزنامه کیهان، اینچنین اطلاع رسانی کرده باشند. البته این امکان هم وجود دارد که مقصر، روزنامه کیهان باشد. اما به هر حال بنده احساس می کنم به کل جلسه نگاه نشده است و آنچه از جلسه نمایش داده شده است در قالب یک جمله، همه جلسه نبوده است و البته این حرف را طبق کلام خود جناب ظریف که در صفحه فیس بوکشان نوشته اند می گویم.

مساله دوم اینکه چرا بعضی از نمایندگان حاظر در جلسه، با وجود اینکه قرار شده بوده که جلسه خصوصی بماند، مساله را به طور عمومی مطرح کرده اند. اگرچه مردم ما چهره واقعی عده ای از نمایندگان مجلس را در جریان بررسی کابینه دیدند، اما بسیار زشت است که یک نماینده مجلس، چنین بدعهدی انجام دهد.

مساله سوم اینکه چرا آقای ظریف نمی خواسته است که این کلامشان در جو عمومی مطرح شود.

دولت، ادعا کرده است که می خواهد معتدل عمل کند. اما در مساله اعتدال، باید دید معیار اعتدال چیست؟

به نظر می رسد دولتمردان سعی دارند همه طیف های مختلف کشور را راضی نگه دارند. اما از آنجا که نمی شود همه را در مقام عمل راضی نگه داشت، عده ای را با حرف راضی نگه داشته اند و عده ای را با عمل. در جریان سفر آمریکا، عده ای، با حرفهای جناب روحانی در مجمع عمومی،راضی شدند و عده ای هم با جواب تلفنی که دادند. در جریان کلام آقای ظریف هم جناب ظریف احتمالا نمی خواسته اند این کلامشان به گوش آن عده که از شنیدن این کلام ناراحت می شوند برسد. والا از نظر ما که کلام ایشان مشکلی نداشته است و نمی بایست از انتشارش این همه ناراحت شوند که کارشان به بیمارستان بکشد.(اگرچه ممکن است ایشان بخاطر اینکه اصل حرفشان را به گونه ای دیگر بیان کرده اند ناراحت شده باشد یا اینکه بخاطر بدعهدی عده ای از نمایندگان!)

البته این، برداشت بنده است و خدا می داند نظر ایشان را. اما امیدواریم دولت نظراتش را مقداری صریحتر بیان کند و ملت را در دامان گمانه زنی های سایت ها و روزنامه ها رها نکند.

خلاصه که به نظر می رسد دولت، معیار اعتدال را یک مبنای فکری مشخص نگرفته است. بلکه رضایت طیف های مختلف جامعه را معیار قرار داده است.

مطلبی را قبلا قصد داشتم در وبلاگ گذارم که عملی نشد و آن اینکه اگر به تبلیغات جناب روحانی دقت کنیم، خواهیم دید که تبلیغ ایشان بر مبنای دولت تدبیر و امید بوده است نه اعتدال؛ اگرچه یکی دو بار هم از اعتدال سخن گفته اند. به همین خاطر به نظر می رسد دولت، برنامه فکری خاصی و مبنای فکری خاصی برای اعتدال ندارد و اعتدال را به روشنی برای خود تعریف نکرده است. مگر اینکه بگوییم اعتدال، در بطن تدبیر خوابیده است. مشکل اعتدال، همان مشکل عدالت است که دولت قبل با آن دست به گریبان بود و آن اینکه اینگونه مطالب را در مقام مفهوم و بیان خوب می شود بیان کرد،‌ اما در مقام عمل، ...!