(تنها چند روز پس از آخرین آزمایش موشکی کره شمالی در هفته جاری خبر رسیده، کره‌جنوبی و آمریکا برای از سرگیری مذاکرات با کره‌شمالی، اعلام آمادگی کرده‌اند.http://kayhan.ir/)

مذاکره ثمره مقاومت است و اگر مقاومت ملت نبود، پنج بعلاوه یک هیچگاه با ما مذاکره نمی کرد. آنها ابتدا تلاش دارند حرف زور خود را در میدان جنگ و با ترساندن ملت به خورد ما دهند و وقتی در این عرصه شکست خوردند سراغ مذاکرات رفتند و متاسفانه با بی تدبیری مسئولین موفق به تعطیلی تاسیسات هسته ای ما شدند.

از دیروز که بحث حمایت یک خواننده فاسد از جناب رئیسی مطرح شده عده ای که خود همیشه به چنین رفتار هایی مشغول بودند و طرفدارانشان این روزها مثل سایر انتخابات ها به رقص و پایکوبی های مختلط در خیابان ها مشغول اند به چنان شلوغبازی رسانه ای دست زده اند که گویی جناب رئیسی از افکار و افعال این شخص حمایت کرده است.

خدا رحمت کند خمینی کبیر را که جذبه معنویشان صدها فاسد و ارازل و اوباش را به راه راست هدایت نمود؛ تا جایی که برخی از آنها در جبهه ها به درجه رفیع شهادت نائل آمدند. نمونه اینگونه مسائل در جامعه امروز نیز وجود دارد که مصداق بارزش خانم الهام چرخنده است که بدجور دشمنان رو سوزونده!

در صورتی که جناب رئیسی از افکار و افعال آن فرد حمایت کرده باشد و یا حتی صرفا خواسته باشند از این فرصت برای رای بیشتر بهره ببرند قطعا کاری بس اشتباه است. اما در صورتی که نیت ایشان استفاده مناسب از موقعیت و جذب آن فرد به صلاح و رستگاری باشد کاملا به وظیفه طلبگی خویش عمل نموده اند؛‌ خصوصا که در این روزها می دانسته اند با این کار در معرض اتهامات واهی قرار خواهند گرفت و با این حال وظیفه خود را انجام داده اند.

اینکه نیت ایشان دقیقا کدام مساله بوده است را خدا می داند. اما با توجه به سابقه ایشان لازم است این عمل را آنگونه که حضرت امیر دستور داده اند تفسیر نمود نه آنگونه که بی بی سی دوست می دارد:

امیرالمومنین(ع) فرمود: رفتار برادرت را به بهترین شکل توجیه و تعبیر کن. (میزان‌الحکمه ج 2 ص 636-637)

طبع شعری مردم در ایام انتخابات غوغا می کند. یادش بخیر در سال 88 چه شعارهای پرمغزی از مردم شنیدیم؛ مثل

قرآن روی نیزه، همین پارچه سبزه

امروز هم از این دست شعارها می شنویم که برخی از آنها را در اینجا ذکر می کنم:

آخر هفته، روحانی رفته

شعار هر ایرانی، خدا حافظ روحانی

رئیسی اومد به میدون، خدا حافظ فریدون

سلام بر رئیسی، درود بر قالیباف

سید با صلابت، برس به داد امت

دولت بی اراده، یه دورش هم زیاده

به کوری بی بی سی، رای ما هس رئیسی

به امید فردایی بهتر برای ملت

روزگاری بر این ملت گذشت در دهه شصت که فقط 17000 ترور را توسط منافقین تجربه کردیم.

بدن تکه تکه شده یک ایرانی به جرم انقلابی بودن توسط منافقین

بدن شکنجه شده یک ایرانی توسط منافقین با آب جوش و اتو

برخی امروز از مبارزه با داعش و افتخار به قاسم سلیمانی می گویند؛ در حالی که اعدام کننده آن داعشی های دهه شصت را جنایتکار می نامند!! آیا نه این است که همینها فردا روزی قاسم سلیمانی را نیز جنایتکار بنامند؟!

جالب است در ماجرای اعدام آن داعش صفتان، جناب موسوی خوئینی ها(تئوریسین اصلاحات) دادستان کل کشور بود و مرحوم موسوی اردبیلی(رهبر معنوی اصلاحات) رئیس شورای عالی قضایی و مجید انصاری(معاون حقوقی روحانی) و محسن آرمین(نماینده مجلس ششم و اصلاح طلب خفن) روسای زندان اوین و آقای پورمحمدی که امروز وزیر روحانیست آن زمان نماینده اطلاعات در کمسیون مرگ بود؛ اما با این حال اصلاح طلبان اسمی از آنها نمی آورند و فقط جناب رئیسی به عنوان آیت الله قتل عام معرفی می شود! بگذریم از اینکه اصل اعدام ها به دستور خمینی کبیر (ره) بود و کاری بس شایسته و بایسته که اگر نمی بودامنیت و آرامش امروز هم نمی بود.

بارها اینرا از مردم شنیده ایم که برای حل مشکلات کشور، به فردی نیاز داریم که بدون تعارف با فساد و مفسد مبارزه کند، اما امروز که چنین شخصی را در آستانه این پست حساس میابیم برخی با اتهامات واهی سعی در رقیب حراسی دارند و می کوشند روحیه انقلابیگری ایشان را که از جدش حسین(علیه السلام) به ارث برده، به خشونت و الفاظی که لایق خودشان است مبدل سازند تا ملت زجر کشیده را از چنین موهبتی الهی محروم کنند.

به توفیق الهی مردم روز جمعه کار را تمام خواهند کرد و به تمام این یاوه سرایی ها پایان خواهند داد انشاالله تعالی.

اگرچه روحانی تلاش دارد وانمود کند هرکه غیر از اوست رادیکال است(مثل بوش که می گفت هرکه با ما نیست بر علیه ماست!) اما در این انتخابات بر سر دو راهی قرار نداریم؛ بلکه ما بر سر سه راهی هستیم:

1 . یا حرکت به سمت سیاست ورزی غیر عقلانی و رادیکال.

2 . یا انتخاب وضع موجود که ضعف های جدی آن بر عموم مردم آشکار و واضح است که اصلی ترین مسبب آن شخص رئیس جمهور و کابینه میان سال او است.

3 . و یا انتخاب یک دولت انقلابی که می کوشد جنس جدیدی از عقلانیت سیاسی و انقلابی گری مصلحانه را پیاده سازی کند که امید است به دست سید محرومان محقق شود.

برگرفته از http://www.jahannews.com/report/516138

اگر روزی به تفریح رفتید و مثلا اطراف باغی در هوای مطبوع بهاری در حال قدم زدن بودید و ناگهان سگی با عصبانیت به شما نگاه کرد و سرتان داد زد، اگر ترسیدید و پابه فرار گذاشتید مطمئن باشید شما را دنبال خواهد کرد و بنده بعید می دانم سرعت شما از او بیشتر باشد! اما اگر ایستادید و محکم سرش داد زدید و خم شدید برای برداشتن سنگ معمولا پا به فرار خواهد گذاشت؛ مگر اینکه مثل داعش هار باشد که چاره ای جز مبارزه مسلحانه ندارید!

متاسفانه در چهار سال اخیر دولت جناب روحانی به جای اینکه محکم بایستد تا دشمن پا به فرار گذارد، هرچه دشمن تو سری زد، سرش را پایینتر آورد و گفت یکی دیگر هم بزن! آنوقت با قلدری بر سر ملت منت می گذارد که ما سایه جنگ را از کشور برداشتیم!! شما سایه جنگ را برداشتید یا رزمندگانی که فرسنگ ها دورتر از خانه و خانواده، تروریست های هار را به اعقاب پلیدشان ملحق کردند؟! و الا اگر به شما بود که مملکت را تحویل دشمن داده بودید.

اما با وجود این جان فشانی ها، ترس دولت از دشمن که در مواقع مختلف و کلمات مختلفی از سوی برخی مسئولات! بیان شد که به عنوان نمونه می توان به بیان کلمه خزانه خالی در کوران مذاکرات، و اینکه آمریکا می تواند با فشردن یک دکمه ما را نابود کند و ... اشاره کرد، کار خود را کرد و تاثیرات تاسفباری داشت که به چند مورد اشاره می کنیم:

1 . قبول تحقیر و ذلت در روابط خارجی که بارها در عدم رعایت آداب دیپلماتیک از سوی مسئولان غربی ظاهر شد و مسئولات ترسو برخورد مناسب نکردند و باز آن ذلت ها تکرار شد.

2 . ماجرای کشتی نجات که از عواقب آن پرروتر شدن سعودی ها بود و کار به جایی کشید که امروز هر ده دقیقه یک کودک زیر پنج سال در یمن بخاطر گرسنگی جان می دهد.

3 . برخورد ذلیلانه با ماجرای منا که پانصد نفر از زائران ایرانی و چند هزار نفر از مسلمین بخاطر بی کفایتی سعودی ها در آن جان دادند.

4 . امضاء قرارداد با کشوری که در خلیج فارس برای حمله به ایران تمرین نظامی می کند.

و موارد متعدد دیگر که در این دولت را به جای تدبیر باید تحقیر نامید.

ریشه این ترس را البته می توان در عدم باور کامل قیامت، دنیازدگی، عدم درک معنای صحیح مرگ و ... جستجوکرد. این ترس تا جایی پیش رفت که رهبر فرزانه فرمودند: «اگر کسی می خواهد از دشمن بترسد، بترسد اما به جای مردم نترسد».

امیدواریم در این انتخابات مردم به ترسوها رای ندهند و فردی شجاع را به ریاست جمهوری برگزینند.

چهار سال قبل در چنین روزهایی مرد کلید به دست با وعده هایی همه ما را سر کار گذاشت و بی تدبیری اصولگرایان در آن رقابت باعث شد ناخواسته رئیس جمهور شود و امروز بعد از گذشت یک دوره از ریاستش بر جمهور، نگفتم نگفتم هایش موجب خنده های تلخ ملت شده است.

در میان این شش کاندیدا، قاعدتا نباید به رئیس جمهور سابق! رای داد. چرا که آزموده را آزمودن خطاست.

نسبت به آقایان میرسلیم و هاشمی طبا نیز شناخت کمتری وجود دارد و فکر نمی کنم کسی توقع داشته باشد این بزرگواران رئیس جمهور شوند.

می ماند آقایان رئیسی، جهانگیری و قالیباف. از نظر کار اجرایی جهانگیری و قالیباف تقریبا یکسان هستند و هردو زرنگ و کاری. اما از نظر مبانی فکری هر دو تکنوکرات محسوب می شوند؛ اگرچه جناب قالیباف رویکردهای انقلابی دارند؛ برخلاف جناب جهانگیری که در دولت روحانی همه کاره بوده اند و ظاهرا همین مواضع ذلیلانه دولت با طرف خارجی و متکبرانه با طرف داخلی را می خواهند دنبال کنند.

در مورد جناب رئیسی ابتدا این نکته را متذکر شوم که فهم و اطلاع کافی از قوانین موجود، نقطه مثبت یک رئیس دولت محسوب می شود، چرا که رئیس جمهور قرار است مجری قانون باشد و در ایران قوانین بر زمین مانده مفید فراوان است. ایشان با توجه به سوابق کاری در قوه قضاء، از اطلاعات خوبی در این زمینه برخوردارند. از طرف دیگر فردی سختکوش و البته محکم در برابر مفاسد به نظر می رسند و همچنین طرفدار محرومان که این موارد برای ملت و رهبرشان اموری مهم و قابل اتکاء محسوب می شوند. نکته مثبت دیگری که ایشان دارند تاکیدشان بر وحدت و فراجناحی عمل کردن است. بعد از خاتمی، احمدی نژاد بود و پس از دو دوره اینطرف و آنطرف شدن، نوبت به اعتدال رسید. اما اعتدال روحانی به سمت بیرون کج شد و حال نیاز به اعتدالی درون گرا و برون نگر داریم.

در یک جمع بندی می توان گفت اگرچه عملکرد و مدل فکری جناب قالیباف بچه پولداری محسوب می شود اما با توجه به بن مایه انقلابی ایشان می توانند معاون اولی خوب برای جناب رئیسی باشند.

به امید سربلندی و موفقیت ملت ایران در همه عرصه ها. در مورد اتفاق افتادن مصلحت، از دعا کردن غافل نشویم.

اگرچه در این چهار سال به شنیدن حرف زور و دروغ عادت کرده ایم اما تکرار آنها در آستانه انتخابات مساله را مهمتر می کند.

ما ملتی هستیم که با انقلاب اسلامی هویت خود را بازیافتیم و برای عزت و استقلال خود خون ها داده ایم و زجرهای کشیده ایم. اما امروز با اشتباه اصولگرایان در سال 92 دولتی سر کار است(و البته روزهای آخریش را سپری می کند) که با وجود ادعای تدبیر، در اوج بی تدبیری است و به نام عزت، ذلت می فروشد.

از طرفی رئیس این دولت منت بر سر مردم می گذارد که با برجام سایه جنگ را از سر ملت برداشته و از دیگر سو رئیس جمهور روانی ایالات متفرقه آمریکا از همه گزینه ها در مورد ایران سخن می گوید.

جناب روحانی با وجود نداشتن برنامه برای ایجاد یک میلیون شغل که قانون ششم توسعه است قصد دارد با هر روشی که شده باز هم رئیس جمهور شود؛ اگرچه این روش کمک گرفتن از ترامپ باشد. ترامپ پایگان الشعیرات سوریه را نه بخاطر انهدام آن بلکه بخاطر ادامه کار روحانی بمباران کرد تا کدخداپرستان در داخل ایران از این فرصت نهایت استفاده را ببرند و مردم را از جنگ بترسانند و مقاومت ملت ایران را بشکنند.

اما کور خوانده اید! چنانچه رهبر فرزانه فرمودند اگر می خواهید بترسید از طرف مردم نترسید. ملت شجاع ایران در 29 اردیبهشت به فضل الهی ترسوها را کنار خواهد گذاشت و چنان درسی تاریخی به کدخدا خواهد داد که به کیم جونگ اون رهبر کره شمال بگوید بره ناقلا!!

از دیدگاه حقیر مقصر اصلی مشکلات فرهنگی و بی بندوباری ها در جامعه مسئولین هستند. ممکن است گفته شود خب با این هجمه هایی که به ما می شود دولت چکاری می تواند انجام دهد!؟ منظور از مقصر بودن این نیست که دولت می بایست با زور جلو این مسائل را می گرفت و نگرفت. بلکه منظور این است که دولت می توانست با امکاناتی که داشت پیشگیری کند؛ اما پیشگیری که نکرد هیچ بلکه بسیاری از اوقات برای جلب حمایت های سیاسی، فرهنگ را نیز قربانی کرد و بی بندوباری را ترویج نمود.

امروز فعالیت برجسته دولت روحانی در گسترش پهنای باند خلاصه می شود. شکی نیست که ایجاد پهنای باند امری لازم برای کشور و پیشرفت آن شمرده می شود. اما آیا کشورهای دیگر نیز بدون هیچگونه پیشبینی امنیتی و فرهنگی و به صورتی افسار گسیخته به این امر مبادرت می ورزند؟! آیا به همان میزان که پهنای باند رشد داشته است سواد فضای مجازی نیز رشد داشته است؟ آیا در کشور های پیشرفته هم اجازه حضور در فضای مجازی بدون فیلترینگ برای کودک دوساله تا انسان 90 ساله یکسان است؟!! قتل ستایش افغان که عامل اصلیش تاثیر پذیری قاتل از فضای مجازی بود را آیا می توان فراموش کرد؟!

همه فعالان و دغدغه مندان این فضا می دانند که فضای مجازی ابزار آمریکا برای جاسوسی شمرده می شود و بسیاری از اطلاعات سایر ملل را آژانس امنیت ملی آمریکا جمع آوری نموده و با ابررایانه ها پردازش کرده و بر علیه خود ملت ها استفاده می کند.

آیا دولت در ایجاد پهنای باند این مسائل را در نظر گرفته است؟! امروز تاثیرات منفی فضای مجازی (در کنار همه فوایدش) بر کسی پوشیده نیست. اما چرا دولت ها اراده ای برای کم کردن این مشکلات ندارند و بدون توجه به این مساله صرفا سرعت را بالا می برندن؟!! چرا ما که در همه چیز تحریم هستیم در تلگرام و فیس بوک و واتس آپ و گوشی های هوشمند و اینترنت تحریم نیستیم؟! آیا غیر از این است که با توجه به این خواب مسئولین، ما در معرض یک جاسوسی ملی قرار گرفته ایم؟

مسئولین متاسفانه هیچ اراده ای برای ایجاد امنیت و فرهنگ فضای مجازی نیستند و فقط به بعد سیاسی پهنای باند یا اقتصادی می اندیشند اگر در پی بعد ضد فرهنگی و ضد امنیتی نباشند!