جمعه آینده که گفته بودم هم رسید!

هفته قبل تاریخچه حجاب در اروپا را بررسی کردیم. قرارمان بود در این جمعه تاریخچه حجاب در ایران را مختصر نگاهی اندازیم.تقدیم به بانوان پاک ایران من:

ویل دورانت:در زمان داریوش،زنان طبقات بالای اجتماع جز در تخت روان و روپوش دار،از خانه بیرون نمی آمدند...در نقش های که از ایران باستان برجای مانده است هیچ صورت زن دیده نمی شود.

پس از فتح ایران توسط عمر،دختران کسری پادشاه ایران،حتی پس از اسارت و علی رغم فریادهای خلیفه وقت،عم،حاضر نشدند روپوش صورت خود را بردادند.

(قابل توجه کسانی که می گویند عمر،اسلام را به ایران آورده!!)

زنان اشکانی علاوه بر استفاده از شلوارهای چین دار و پیراهن های دراپه دار و بلند ،در پوشش سر واستفاده از چادر نیز بسیار پیشرفته تر از زنان هخامنشی بودندو کلاه عمامه وار آنان تقربا بیشتر موهای آنها را می پوشاند.

در داستان ویس ورامین که دارای اسناد تاریخی از عصر پات ها است،ویس نه تنها د پشت پرده نشسته ،بلکه نقابی نیز بر صورت دارد.

حاصل پژوهش و بررسی بشقات های نقره نشانگر این است که چادر برای زنان ساسانی از عناصر مهم پوشش تن و سر بوده است.شنل نیز از عناصر مهم پوشاک زنان ساسانی از نظر اجتماعی بود که شبیه چادر است و ما آن را بر دوش اناهیتا (الهه ایرانی) به عنوان یک مقام والا و حیات بخش در طاق بستان مشاهده کرده ایم.بلندی دامن پیراهن ها نیز به قدری بود که مانع دیدن کفش می گردید.

از ورود اسلام تا دوران صفویه،چادر که سرتاسر بدن را می پوشاند،معولا سیاه رنگ بود و همراه با آن در جلو صورت خود از روبند نیز استفاده می کردند.

در دوران صفویه وافشاریان وزندیان زنها در خلوت حرم،تن پوش های تنگ با یقه باز و بی آستین(دکولته) و چین دار که از زیر آستین های بلند دیده می شد،به تن می کردند،و به نوشته اولئاریوس در کتاب تاریخ پوشاک اقوام ایرانی،آنگاه که آهنگ بیرون رفتن می کنند با چادر سفید سرار اندام خود را از سر تا پا می پوشانند و رویشان را چنان زیر نقاب پنهان می دارند که جز مردمک چشمان چیزی دیده نمی شود.

پوشش اصلی زنان قاجاریه در خارج از خانه چادر بود وعلاوه بر آن صورت خود را نیز با روبنده می پوشانیدند.

این است فرهنگ زنان این مرز وبوم از دیرباز ...اما نمی دانم کسانی که دم از فرهنگ ایران زمین می زنند چرا به گونه ای دیگر سخن می پراکنند!!!

پروردگار من وشما لطف کند،جمعه آینده ،دوران پهلوی را بررسی خواهیم کرد...بدرود